z widokiem na Wawel, czyli wiosną w Krakowie

W Krakowie byłam.

 Trafiłam na zwariowaną pogodę, czyli jeden tydzień lata, drugi zimy, i cóż, że bez śniegu 😉 w drodze z Lanckorony (a jakże, kawa w Arka Cafe to punkt obowiązkowy, tzw. świecka tradycja) termometr pokazał 3 stopnie!

Ładne dni wykorzystałam na wypady za miasto i po mieście, chłodniejsze na mały shopping z przyjaciółką i, wreszcie!, na zwiedzanie Wawelu, a dokładniej apartamentów i wystawy porcelany miśnieńskiej.
 Wstyd przyznać, ale ostatni raz 'na komnatach' byłam chyba z dwadzieścia kilka lat temu z synem. Teraz też tylko ograniczyłam się do jednej wycieczki i nie wiem kiedy wybiorę się ponownie, bo zwiedzanie w tłumie nie jest tym, co najbardziej lubię, ale, oczywiście, warto było. 

To co, idziemy? 

Wchodzimy, tradycyjnie, od strony Grodzkiej, 

idziemy kupić bilety

(jeszcze tylko kilka zdjęć, koniecznie)

i przez dziedziniec;

pani sprawdza bilety (niestety szatni nie ma)
i pokazuje kierunek zwiedzania - na początek mała wystawa prac Wyspiańskiego, nic specjalnego, poza moim ulubionym obrazem "Planty o świcie".

Wchodzimy na komnaty, czyli prywatne apartamenty.

Nie wiem, czy wspomniałam, chyba nie było okazji, że mam hopla na punkcie pieców:)  To stąd, że swego czasu miałam w pokoju przecudnej urody piec, którego nie powstydziłoby się niejedno muzeum - jeśli przetrwał, to miałby dokładnie sto lat! 

Idziemy dalej i podziwiamy meble, kolekcje, arrasy,

O, i znowu piec:)

Czasem trzeba zadrzeć głowę,



nie ma niestety głów wawelskich, tzn. są, ale piętro wyżej,
 a tego nasz bilet nie obejmuje:(

I wreszcie jest - porcelana miśnieńska, czyli główny pretekst naszej tu wizyty.

Cytuję za stroną muzeum:

"W zbiorach Zamku Królewskiego na Wawelu znajduje się ponad czterysta naczyń i figurek wykonanych w słynnej manufakturze porcelany w Miśni. Jest to najbardziej znacząca w Polsce kolekcja obiektów pochodzących z tej wytwórni, a ekspozycja stwarza rzadką okazję do ich studyjnego poznania.

Układ przedmiotów został podporządkowany tematyce bądź technice zdobień, co umożliwia zapoznanie się z najważniejszymi kierunkami produkcji saskiej manufaktury założonej w roku 1710 przez Augusta II Mocnego, króla Polski i elektora Saksonii. Prezentacja rozpoczyna się od kamionki böttgerowskiej oraz przedmiotów z pierwszej porcelany, zdobionych dekoracją malarską jeszcze poza wytwórnią, najczęściej w augsburskich warsztatach złotniczych. Wyjątkowym kunsztem wyróżniają się obiekty z lat 20. i 30. wieku XVIII: malowane w pracowni Johanna Gregoriusa Höroldta, zdobione są zarówno scenami chinoiseries, jak i dekoracją o tematyce europejskiej.

Kilka eksponowanych zabytków pochodzi z drezdeńskiego pałacu Augusta II, zwanego Pałacem Japońskim. Naczynia malowane według wzorów dalekowschodnich w stylu Kakiemona charakteryzują się świetlistymi barwami emalii i elegancką kompozycją motywów dekoracyjnych.

Do najcenniejszych naczyń prezentowanych na wystawie należą najsłynniejsze barokowe zastawy zdobione herbami wykonane dla Aleksandra Józefa Sułkowskiego oraz Henryka Brühla, pierwszych ministrów króla Augusta III"

"O wybitnych umiejętnościach miśnieńskich artystów świadczą przedmioty zdobione plastycznymi nakładkami, naczynia w kształcie zwierząt oraz dekoracyjne figurki dawniej używane do dekoracji stołów. Datowane na rok 1744 wielopostaciowe Ukrzyżowanie Chrystusa autorstwa wybitnego rzeźbiarza Johanna Joachima Kaendlera jest jednym z najcenniejszym obiektów w zbiorach wawelskich".

 

Zwiedzanie przewidziane jest na plus minus godzinkę;

jeszcze rzut oka na dziedziniec,

  

kilka zdjęć, klasyka, 

i - czas na kawę:)

Jeszcze mały spacer...

 ... tu dołem Wisła płynie,

                                        a tam najsłynniejszy krakowski Kopiec widać.

Wracamy,

przechodząc obok instalacji Wyspia.

 Kościuszko nas żegna,

czas do domu... 

Może by tak dorożką?

😉
cdn;